Het werk van de stichting bestaat voor een groot deel uit steun aan statushouders. Vluchtelingen die hier een plekje hebben gekregen. Altijd doemen er weer onverwachte problemen op. Standaard zijn: het helpen bij invullen van formulieren, ziekenhuis bezoeken, maar daarnaast zijn er nog honderd en een andere kleine en grotere dingen. Samen met een mooi groepje vrijwilligers vervullen we een beetje de functie van familie zoals dat op Urk functioneert: je helpt elkaar.
Een ander belangrijk onderdeel van de stichting is het ondersteunen van mensen die zich voorbereiden op een nieuwe procedure. Het is bijna altijd een kwestie van lange adem. Verschillenden van hen ondersteunen we met een bescheiden maandelijkse bijdrage. Een van hen, een Iraanse jongen, heeft onlangs een gunstige uitslag gekregen van de rechtbank. De rechter gelooft zijn bekeringsverhaal. Maar dan ben je er nog niet. De IND moet dit besluit nog willen volgen. We wachten in spanning af. Een ander klein gezin, vader, moeder en een zoontje moeten nog een wachttijd overbruggen. Deze week kregen we nog en appje. ‘Het zoontje heeft kiespijn, moet naar de tandarts, kan de stichting iets doen?
We zijn heel dankbaar voor de financiële steun die we vanuit onze gemeenschap ontvangen. Het geeft ons gelegenheid om op kleine schaal mensen die in nood zijn te helpen. Romantisch is het niet, eerder taai en soms ook teleurstellend. Maar als we het niet zouden doen zouden we toch nog de stem horen van de Heere Jezus: ‘Ik was een vreemdeling, en gij….’