Duurzame visserij op Sri Lanka

Met het einde van de burgeroorlog in 2009 kwam er vrede in Sri Lanka, maar de littekens zijn nog goed zichtbaar in de samenleving. Naast de littekens op de ziel van veel mensen, heeft de oorlog diepe sporen achtergelaten in de economie. De vissers in Mannar en Kilinochchi in het noorden en oosten van het land verloren veel visgerei, boten, aanlegplaatsen en kapitaal. Na de oorlog krabbelde de sector langzaam weer op. Het is vrede, maar de uitdagingen zijn nog altijd groot.

Om weer de zee op te kunnen, sloten de vissers leningen af bij louche tussenhandelaren zodat ze konden investeren in visgerei. De leningen bleken echter een fuik. De vissers zijn verplicht de vangst tegen lage prijzen aan de tussenhandelaren te verkopen. En er is geen sprake van dat de leningen ooit afgelost gaan worden.

Tegelijk zagen de vissers grote trawlers verschijnen. Deze professionele vissersschepen vangen veel vis, waardoor de visstand daalt. Voor de kleine vissers is het steeds lastiger om voldoende vis te vangen om in hun levensonderhoud te voorzien. In 2015 startte een noodhulpproject om de vissers te ondersteunen. In totaal werden 1.200 vissers en hun gezinnen ondersteund om enerzijds hun financiële positie te verbeteren en anderzijds te werken aan een duurzame keten voor de vis.

Samen met lokale organisaties bevrijden we de vissers uit de fuik van de woekerleningen en bieden we hen training. We stimuleren vrouwen om actief te worden in de waardeketen, bijvoorbeeld in de visverwerking. Ook werken we nauw samen met F3 (Fair, Fresh & Frozen). Deze onderneming vormt de schakel tussen de vissers en de markt. F3 betaalt de vissers een eerlijke prijs. Dankzij het gekoeld transport dat F3 garandeert, wordt de kwaliteit en voedselveiligheid van de vis beschermt. Dat levert een hogere prijs op.

In 5 jaar willen we bouwen aan een duurzame keten voor vis in Mannar en Kilinochchi. Zodat de vissers in Sri Lanka zicht hebben op een duurzame toekomst. Helpt u mee met bouwen?